Verhaal van Heleen Faber
De langverwachte foto
Geboren in de jaren '60 was het gebruik van de computer eerst niet aan mij besteed. Ik zat na het kunnen werken met WP eerst erg aan te hikken tegen dat 'Windows'. Maar mijn werk ging natuurlijk met haar tijd mee en ik dus ook. Nu kan ik mij mijn leven zonder internet niet meer voorstellen.
Eén van de vele mogelijkheden waar ik jarenlang van heb genoten is het verkopen van oude foto's. Het begon met de wens om eens een grote oude foto in mijn meer dan 100-jarige huis op te hangen. Daartoe kocht ik een partijtje. Er zat wel wat bij voor aan de muur maar ik hield ook foto's over. Ik heb ze per stuk op Marktplaats gezet en verdiende daarmee al snel het dubbele van het bedrag terug. Daarna heb ik jarenlang oude foto's in partijen opgekocht en per stuk verkocht.
In een grote partij zat een foto van een plaggenhut. Ik had meteen twee bieders. Al snel werd er over de 10 euro geboden. De eerste bieder was een eerdere koper van me die een kleine stichting had en deze foto gunde ik hem. Hij betaalde. Het was half december. De post loopt dan altijd wel wat vertraging op met de kerstkaarten. Na een paar dagen kreeg ik een berichtje van hem. Hij had de foto niet ontvangen. Ik stelde hem gerust. Hij moest misschien wat meer geduld hebben. Na een dikke week was de foto er nog niet. Ik bood aan hem het bedrag terug te betalen. Daar wilde hij niet van weten. Misschien kwam de foto nog.
Twee weken na het versturen van de foto kreeg ik een mail van zijn vrouw. De foto was die ochtend binnengekomen. Hij was erg mooi, vond ze. Maar haar man, die erg naar de foto had uitgekeken en haar erover had verteld, had niet de kans gekregen om hem nog te zien. Hij was de nacht ervoor overleden.
Het enige waarom ik hem had gevraagd en wat hij niet had was: tijd.
Waarom een bijzondere vermelding?
Ondanks dat het digitale stuk in dit verhaal niet op de voorgrond staat, zet het verhaal je wel aan het denken. Het is een aansprekend en goed opgeschreven verhaal.
N.B. De foto is afkomstig van de Rijksdienst van het Cultureel Erfgoed en is gemaakt door Klaas Uilkema.