Berichtdetails

Heel jammer van de storende achtergrond. Maar daar is met Photoshop natuurlijk wel wat aan te doen. Jammer ook, dat we maar één oog van de hond in beeld hebben.

Dit is geen statieportret, maar gewoon een mooie hond in zijaanzicht.
Wel jammer dat hij een paar tanden kwijt is. :-((
De achtergrond vind ik, in dit geval, niet zo storend.
Leo

Die paar tanden? Och, dat heb ik ook en m'n vriendin vindt me nog steeds mooi......
Dat plastic stoeltje op de achtergrond zou ik aan photoshop of aan PSP offeren, want m.i. wat storend.

Als je dieren fotografeert heb je de achtergrond niet altijd voor het uitkiezen, tenzij iemand anders de hond "aanstuurt" en dat was hier niet het geval.

Met bijv Photoshop is het goed mogelijk om hieraan op verschillende manieren iets aan te doen, mits je van creativiteit houdt...Bedoel je met "aansturen" van de hond zoiets wat in de supermarkt zo'n fotomevrouw allemaal doet om tegen betaling leuke portretjes van baby's te maken?

Dat bedoel ik want probeer dit maar eens alleen voor elkaar te krijgen. Kost wat tijd en een paar hondensnoepjes maar dan heb je denk ik ook wat:

Zie toch liever die foto van die herder.
Jammer dat hij een paar tanden kwijt is, vond ik voor die herder en niet voor de foto.
Leo

Ben het wel zo'n beetje eens met Leo. Dat geforceerde poseren zoals bij die fotojuffrouw in de supermarkt is niet mijn ding. Wel natuurlijk erg leuk (of soms zelfs ontroerend) als je de eigenaar van de hond (c.q. baby) bent. Ook al die foto's die eigenlijk gemaakt zijn voor eigen herinnering tijdens vakanties e.d. (en dat zijn er hier nogal wat) zijn voor derden meestal weinig boeiend omdat het verhaal wat erachter steekt niet is meebeleefd. Dat kan je dikwijls goed herkennen als de maker bij zijn foto allerlei toelichtingen gaat geven. Een foto moet zo veel mogelijk voor zichzelf spreken en a.h.w. een emotie oproepen is mijn idee.