Verhaal van Els Coppens

Transformatie
Oorspronkelijk ben ik kunstschilderes van beroep. In de jaren negentig brak voor mij een zware, langdurige periode van ziekte aan, waardoor ik afscheid moest nemen van mijn creatieve en boeiende leven als kunstenares. Ik maakte een rouwproces door, moest vrede zien te sluiten met het feit chronisch ernstig ziek te zijn en hierdoor met beperkingen te moeten leven.

Nu kent ieder mensenleven wel hoogte- en dieptepunten en gelukkig is het mijn persoonlijke ervaring dat elke vorm van verlies, naast verdriet en pijn, ook vaak een positieve kant met zich meebrengt. Een nieuw perspectief. In mijn situatie bleek dit het nog prille digitale tijdperk te zijn, de pc die net zijn intrede in de huisgezinnen had gedaan. Ook bij ons.

Ik was, zoals de meeste mensen in die tijd, een volslagen digibeet. Maar… soms gebeuren er op onverwachte tijdstippen wonderen in een mensenleven. Voor mij was dat het geval op die onvergetelijke dag, waarop een voor mij toen nog volslagen onbekend persoon me opbelde met een wel heel bijzonder aanbod. Hij maakte zich bekend als computerliefhebber, die mensen met ziekte en/of beperkingen op de pc wilde bijstaan. Of ik van zijn diensten gebruik wilde maken. Geheel gratis. Na mijn zoveelste pc-crisis klonk zijn aanbod me als muziek in de oren, als dat van een nedergedaalde engel uit de hemel.

Dit overkwam me in 1997, terwijl ik aan de kunstmatige voeding via de bloedbaan zat en op sterven na dood was. Het is nu 2017 en de computer is mijn studio, mijn atelier, mijn donkere kamer, mijn schrijftafel en mijn blik op de wereld. Ik schilder met woorden en schrijf met foto's. De onbekende computerliefhebber is mijn beste vriend en houdt mijn pc's optimaal draaiend. Transformatie in optima forma!

Waarom een bijzondere vermelding?
Het verhaal is beeldend opgeschreven en daardoor leuk om te lezen. Ook komt heel duidelijk naar voren dat de computer essentieel is geweest voor het tweede deel van haar leven. Het beschrijft de hoogte- en dieptepunten van het leven.